Starlink sayesinde Antarktika'nın izolasyon tarihi nasıl sona eriyor?

Yararlı jambonlar ve gizli kodlar

1957'ye gelindiğinde Amiral Byrd, Antarktika keşiflerinde dünyanın önde gelen uzmanı olarak tanınıyordu ve kıtada kalıcı bir Amerikan varlığı oluşturma misyonu olan Amerika'nın Derin Dondurucu Operasyonuna liderlik ediyordu. Seabees olarak bilinen ABD Donanma İnşaat Taburları, 1901'de Kaptan Robert Scott tarafından inşa edilen ilk kulübenin yakınında, Ross Adası'nın sağlam zemininde McMurdo İstasyonunu inşa etmek için konuşlandırıldı.

Deep Freeze, Antarktika'ya Donanmanın toplayabildiği en karmaşık ve gelişmiş iletişim dizisi de dahil olmak üzere devasa bir askeri varlık getirdi. Yine de sevdikleriyle evde konuşmak isteyen erkeklerin seçenekleri sınırlıydı. Fiziksel posta gemilere yılda birkaç kez gelip gidebilir ya da kablosuz üzerinden ayda 100 veya 200 kelimeyle sınırlı pahalı telgraflar gönderebilirler. En azından bu yöntemler, Byrd'ün keşif gezisinde herkesin varsayılan olarak dinleyebildiği radyo üzerinden yapılan kişisel iletişimlerin aksine, özeldi.

Bu sınırlamalar karşısında, başka bir seçenek kısa sürede Donanma mensupları arasında popüler hale geldi. McMurdo'nun amatör (jambon) istasyonunun lisanslı operatörlerine evdeki jambonlar yardım ediyordu. Deniz arıları McMurdo'dan Amerika'daki bir jambonu arayacak ve o da onları ABD telefon sistemi aracılığıyla doğrudan hedeflerine ücretsiz olarak bağlayacaktı.

Bu yararlı jambonlardan bazıları efsane haline geldi. Jules Madey ve kardeşi John, K2KGJ çağrı işaretine sahip iki New Jerseyli genç, arka bahçelerinde McMurdo Sound ile iletişim kurabilecek kapasiteden daha fazlasına sahip bir vericiyle birlikte 33 metre yüksekliğinde bir radyo kulesi inşa etmişlerdi.

Paradan tasarruf etmek için, “WYSSA” olarak bilinen bir kod, ortak konular için çok çeşitli kalıp ifadeleri sunuyordu. WYSSA'nın kendisi “Tüm sevgim, sevgilim” anlamına geliyordu.

McMurdo'dan, Güney Kutbu'ndan ve Ross Buz Sahanlığı'ndaki beşinci Küçük Amerika üssünden jambon operatörleri Jules'u günün veya gecenin neredeyse her saatinde arayabiliyor ve o da onları evlerine bağlayabiliyordu. Jules, Antarktika'nın ünlüsü ve simgesi haline geldi. Hatta bağlantı kurmasına yardım ettiği nişanlı çiftlerden birkaçı, erkekler Antarktika'daki görev gezilerinden döndükten sonra onu ve erkek kardeşini düğünlerine bile davet etti. Birçok Deep Freeze adamı onlarca yıl sonra bile Madey kardeşleri hâlâ hatırlıyor.

1960'ların başında, destek gemileri de dahil olmak üzere devam eden Derin Dondurucu operasyonları, Antarktika'daki Amerikan ileri karakolları arasındaki iletişimi geliştiriyordu. Daha büyük antenler, daha güçlü alıcılar ve vericiler ve yerden havaya iletişim sistemlerinde iyileştirmeler yapılarak bilimsel faaliyet, ulaşım ve inşaat kapasitesi desteklendi.

Bu sıralarda Avustralya Ulusal Antarktika Araştırma Keşifleri de iletişim kapasitelerini geliştiriyordu. Diğer Antarktika programları gibi, karadaki telefon hattı tabanlı bir sisteme bağlanmak için radyo dalgaları üzerinden metin gönderen teleks makinelerini kullandılar. Faks teknolojisinin, kısa mesajın ve e-postanın öncüsü olan Telex, 1960'lardan itibaren Mors koduna ve HF ve VHF radyo üzerinden sese alternatif olarak kullanıldı. Hattın diğer tarafında bir terminal metni alacak ve yazdıracaktır.

Pahalı kelime başına ücretlerden tasarruf etmek için, “WYSSA” (Avustralya aksanıyla “vızıldayan” olarak telaffuz edilir) olarak bilinen özel bir kod oluşturuldu. Bu yaratıcı çözüm Antarktika tarihinde efsane haline geldi. WYSSA'nın kendisi “Tüm sevgim, sevgilim” anlamına geliyordu ve kod, Antarktika yaşamının sakıncalarından (YAYIR – “Kulübelerdeki küçük yarıklardan ince kar sızdı”) şefkatli ifadelere kadar ortak konular için önceden belirlenmiş çok çeşitli ifadeler sunuyordu. duygular (YAAHY – “Senden tekrar haber almayı çok istiyorum, sevgilim”) ve kişisel güncellemeler (YIGUM – “korkunç bir sakal bıraktım”).