İşin gerçeklerini arttırmak
Yani mesela. Şu anda görüntülü toplantılar yapıyoruz. Bazı insanların bu toplantılara, örneğin VR’de katılabilmeleri daha ilginç olurdu. Şirketler bunu denedi, ancak insanların yaptığı deneylerin çoğu herkesin sanal gerçekliğe geçeceğini veya diyelim ki insanları büyük bir duvarın yanında küçük bir video duvarı olarak getireceğimizi varsayıyor. sanal gerçeklik odası onları ikinci sınıf vatandaş yapıyor.
Ben gerçekten ilgileniyorum ve ekibim de bu toplantılarda herkesi birinci sınıf bir katılımcı olarak tutarken bunun gibi teknolojileri nasıl dahil edebileceğimizle ilgileniyor. Bir örnek olarak, büyük kuruluşların oluşturduğu sistemlerin çoğu, ki biz de onlardan farklı değiliz, şu anda web tabanlıdır. Diyelim ki, finansal tahmin yapmak için bir sistemim varsa, bir bankada bunlardan bir grup olduğunu hayal edebilirsiniz ve bu web tabanlı bir sistemse, insanlara bu yeteneği nasıl ekleyebileceğimizle gerçekten ilgileniyorum. yapmak istedikleri anda bir sanal gerçeklik veya artırılmış gerçeklik deneyimine girerler, örneğin bir tür verinin 3 boyutlu görselleştirilmesine girerler, yapmak istedikleri işi yaparlar, iş arkadaşlarını bir şeyleri tartışmak için davet ederler ve sonra geri dönerler. iş her zaman bir masaüstü web tarayıcısında yapıldığı gibi.
Dolayısıyla, bu teknolojileri yeni bir uygulama ve iş yapma biçimi yerine bir yetenek, bir özellik olarak düşünme fikri, yaptığımız tüm işlerin içine işlemiş durumda. Bunun nereye gidebileceğine baktığımda, diyelim ki iki ila beş yıl içinde, masalarının üzerinde oturan ekranları olan insanları görüyorum. Tabletleri ve telefonları var ve orada bir veya iki ekran daha olabilir. İşlerini yapıyorlar ve farklı zamanlarda görüntülü sohbette olabilirler, farklı şeyler yapmak için bir kafa aparatı alıp onu takabilirler, ama bunların hepsi entegredir. Bunları nasıl birbirine bağlayacağımız ve sürtünmeyi nasıl azaltacağımızla gerçekten ilgileniyorum. Sağ? Çalışmanızı bir VR deneyimine taşımak dört veya beş dakikanızı alıyorsa kimse bunu yapmayacaktır çünkü bu çok sorunludur. İşte bu kadar. Teknolojilerin nasıl entegre olacağını, değer olan yere nasıl değer katabileceğimizi düşünüyor ve yaptığımız her şeyi bu teknolojilerle değiştirmeye çalışmıyoruz.
Defne: Geleceğe odaklanmaya devam etmek için, sürükleyici teknoloji manzarasının önümüzdeki on yılda tamamen gelişeceğini nasıl öngörüyorsunuz ve araştırmanız bu değişiklikleri nasıl sağlayacak?
Blair: Yani bir düzeyde bu soruyu cevaplamak gerçekten zor. Sağ? Dolayısıyla, 10 yıl öncesine, sürükleyici teknolojilerin nerede olduğunu düşünürsem, çıkacak videoları hayal etmemiz bizim için hayal edilemez olurdu. Yani bir düzeyde şunu söyleyebilirim: “10 yıl sonra nerede olacağımıza dair hiçbir fikrim yok.” Öte yandan, şu anda denemekte olduğumuz teknoloji türlerinin giderek daha iyi, daha konforlu ve işe entegre edilmesinin daha kolay hale geldiğini hayal etmek oldukça güvenli. Bu nedenle yakın vadede çevrenin çalışmaya daha uygun hale geleceğini düşünüyorum.
Özellikle artırılmış gerçeklik için, bu cihazların ulaşması gereken eşik, birçok insanın sokakta yürürken, spor yaparken, herhangi bir şey yaparken onları her zaman takmaya istekli olması, bu çok yüksek bir çıta. çünkü küçük olmalı, hafif olmalı, ucuz olmalı, tüm gün dayanabilen bir bataryaya sahip olmalı, vs. vs. Öte yandan, herhangi bir iş durumunda, kuruluşta anlattığım senaryoyu hayal etmek kolaydır. Masamda duruyor, alıyorum, takıyorum, çıkarıyorum.
Bundan sonraki orta vadede, insanların bu cihazları daha uzun süre kullanmasını engelleyen sorunların çoğunu çözmeye başladıkça, daha fazla tüketici uygulaması göreceğimizi düşünüyorum. Sağ? Önemli olan yalnızca boyut, pil gücü ve konfor değil, aynı zamanda optik gibi şeylerdir. Sağ? Pek çok insan – çok fazla değil, diyelim ki insanların %10, %15’i, şu anda üretildikleri şekliyle bir VR ekranı taktıklarında baş ağrısı, mide bulantısı veya başka tür rahatsızlıklar yaşayabilir ve pek çok kişi de bu durumu yaşayabilir. Bunun nedeni, bu ekranı yerleştirirken baktığınız optiklerin, konunun özüne inmeden, sizden farklı mesafelerdeki nesnelere rahatça odaklanmayı zorlaştıracak şekilde yapılmış olmasıdır. detaylar. Birçoğumuz için bu iyi bir şey. Ufak tefek sorunlarla başa çıkabiliriz. Ancak bazı insanlar için bu sorunludur.
Bu gibi sorunları nasıl çözeceğimizi çözdükçe daha fazla insan bunları giyebilir ve daha fazla insan bunları kullanabilir. Bunun sadece tüketiciler için değil, kurumlar için de gerçekten kritik bir konu olduğunu düşünüyorum çünkü iş uygulamalarımızın ve çalışma şeklimizin daha fazlasının bunun gibi teknolojilerle yapıldığı bir geleceği düşünürsek, bu teknolojilerin kullanıcılar için erişilebilir olması gerekir. herkes. Sağ? Eğer insanların %10 veya %15’i bu cihazı kullanırken baş ağrısı çekiyorsa ve mideleri bulanıyorsa, iş gücünüzün oldukça önemli bir kısmını haklarından mahrum etmişsiniz demektir, ancak bunların çözülebileceğini düşünüyorum ve bu yüzden nasıl yapabileceğimizi düşünmemiz gerekiyor. herkesin bunları kullanmasını sağlayın.
Öte yandan, bunun gibi teknolojiler daha fazla insana hak tanıyabilir; oysa şu anda uzaktan çalışmak, dağıtılmış anlamda çalışmak zor. Pek çok iş türünü uzaktan yapmak zordur. İnsanların dağıtılmış bir şekilde birlikte çalışmasını sağlamanın daha fazla yolunu bulabilirsek, daha fazla insanın daha geniş çeşitlilikteki işlere anlamlı bir şekilde katılmasını sağlamaya başlayabiliriz.
Defne: Blair, bu harikaydı. Bu çok ilginç. Bakış açınızı ve bunu burada Business Lab’da bizimle paylaşmanızı gerçekten takdir ediyorum.
Blair: Burada olmak harikaydı. Seninle konuşmak hoşuma gitti.