ABD ordusunun gizlilik sorunu üç grafikte

Bu, Duke Üniversitesi araştırmacıları tarafından hazırlanan ve veri komisyoncularının bu tür bilgileri hem yurtiçinde hem de yurtdışındaki müşterilere minimum incelemeyle nasıl sattığını gösteren yeni bir raporun bulgusu; bu da büyük gizlilik ve ulusal güvenlik riskleri yaratıyor. Bu hafta bir hikaye için rapor hakkında yazdım.

Araştırma, yazıya yorum yapan Senatörler Elizabeth Warren ve Ron Wyden da dahil olmak üzere Kongre üyelerini endişelendiriyordu. Daha sonra 7 Kasım’da Senatör John Cornyn, sosyal medyanın zararlarıyla ilgili bir duruşmada hikayeme değindi.

Çalışma hakkında daha fazla bilgi edinmek ve bunun ABD ulusal güvenliği açısından ne anlama geldiğini öğrenmek istiyorsanız yazımı okuyun.

Ancak grafikleri kullanarak size bu brokerlar tarafından ne tür verilerin satışa sunulduğuna ve ekonomik modellerine ilişkin daha derinlemesine bir fikir vermek istiyorum. (Tüm grafikler Duke araştırmacıları tarafından sağlanan ve raporda yer alan verilere dayanmaktadır.)

İlk olarak, araştırmacıların insanların net servetinden diyabet hastası olup olmadıklarına kadar satın alabildiği bilgilerin ne kadar kişisel olduğuna bir bakın. Duke ekibi üç komisyoncudan toplam sekiz farklı veri seti satın aldı (bunları raporda isimleriyle belirtmediler). Aşağıdaki grafik veri kümesine göre sıralanmıştır ve e-postalar ve ev adresleri gibi bazı bilgilere birden fazla sağlayıcı aracılığıyla geniş çapta erişilebildiğini görebilirsiniz. Öncelikle çocukları ve ev sahibi durumları hakkındaki bilgilerin bu kadar sık ​​ortaya çıktığını görünce şaşırdım.

(Grafik üzerine tıklarsanız, onunla etkileşime girecek ve alıcılara hem yerli hem de yabancı e-postalarla hangi verilerin verildiği hakkında daha fazla bilgi göreceksiniz.)

Baş araştırmacının deyimiyle “ilgili” bir başka bulgu da, komisyoncuların bu bilgiyi ABD dışındaki müşterilere satma konusundaki istekliliğiydi. Özellikle sektörün yarattığı ulusal güvenlik riskiyle ilgilenen araştırmacılar, ABD merkezli bir alan adından ve Asya merkezli bir alan adından birer e-posta adresi kurarak Singapur’daki bir IP adresinden gönderdiler. Hikayede detaylandırdığım gibi, bu komisyoncular soruşturmanın nereden geldiğine bakılmaksızın minimum düzeyde inceleme gerçekleştirdiler ve sonuçta neredeyse hepsi, talebin coğrafi kaynağı ne olursa olsun aynı türde bilgilerin çoğunu sağladı.

Burada, isteğin kaynağına göre hangi tür verilerin mevcut olduğunu açıkladım. Bu sonuçların yalnızca araştırmacıların satın aldığı verilerin bir yansıması olduğunu ve sektörün neyi kime sattığı konusunda kapsamlı bir görüş sağlamadığını belirtmekte fayda var. Yani araştırmacıların Asya merkezli bir alandan sorgulama yaparken sağlık verisi alamamış olması, bu veriyi diğer sağlayıcılar üzerinden satın almanın mümkün olmadığı anlamına gelmiyor. Ek olarak, belirli alanlar farklı kategorilere göre değişiklik gösterir.