Transseksüel bulaşma hakkında bir teori nasıl viral oldu?

ROGD gazetesi, trans karşıtı fanatikler tarafından finanse edilmedi. Ama tam da kötü niyetli insanların fikirlerini desteklemek için bilimi aradıkları bir zamanda geldi.

Sonuçlar, bu kaynaklar göz önüne alındığında beklenebileceklerle uyumluydu: Ankete katılan ebeveynlerin %76.5’i “çocuklarının transseksüel olma inançlarında yanlış olduğuna inandı”. %85’ten fazlası, çocuklarının internet kullanımını artırdığını ve/veya trans olarak tanımlamadan önce trans arkadaşları olduğunu söyledi. Gençlerin kendilerinin çalışmada hiçbir söz hakkı yoktu ve dışarı çıkmadan önce anne babalarını aylar veya yıllar boyunca karanlıkta tuttuklarını söylemek mümkün değil. (Littman, “ebeveyn-çocuk çatışmasının bazı bulguları açıklayabileceğini” kabul eder.)

Şimdi Washington Üniversitesi’nde epidemiyoloji yardımcı doçenti olan Arjee Restar, makalenin 2020 metodolojik eleştirisinde sözlerini kesmedi. Restar, Littman’ın ebeveynlerle paylaştığı rıza belgesinde “sosyal ve akran bulaşması” hipotezini tanımlamayı seçtiğini ve ankete kimin yanıt vermeyi seçtiği ve bunu nasıl yaptığı konusunda önyargılara kapı açtığını belirtti. Ayrıca, Littman’ın ebeveynlerden çocuklarının cinsiyet hoşnutsuzluğuna ilişkin “teşhis” sunmalarını istediğini ve bunun profesyonel eğitim olmadan yapamayacaklarını vurguladı. Restar, Littman’ın verilerinin aynı ebeveynden birden fazla yanıt içermesinin bile mümkün olduğunu yazdı. Littman, MIT Technology Review’a “hedefli işe alım [to studies] gerçekten yaygın bir uygulamadır.” Ayrıca, cinsiyet yanlısı bir ebeveyn Facebook grubunun 8.000 üyeli bir ebeveyn Facebook grubunun, kendi sayfasında çalışmanın işe alım bilgilerini paylaştığını belirten düzeltilmiş ROGD belgesine de dikkat çekti – ancak Littman’ın çalışması, herhangi birinin olup olmadığını ayırt edebilecek şekilde tasarlanmamıştı. yanıtladı.

Ancak siyaset, metodolojideki nüanslara karşı kördür. Ve gazete, transların artan kabulüne zaten karşı çıkanlar tarafından çabucak ele geçirildi. 2014’te, Littman’ın ROGD makalesini yayınlamasından birkaç yıl önce, Time dergisi trans aktris Laverne Cox’u Turuncu yeni siyahtır, kapağında ve bir “transseksüel devrilme noktası” ilan etti. 2016 yılına gelindiğinde, ülke genelinde transları cinsiyet kimliklerine uygun banyolardan çıkarmayı amaçlayan faturalar başarısız oldu ve Kuzey Carolina’da başarılı olan bir yasa, Cumhuriyetçi vali Pat McCrory’nin işine mal oldu.

Yine de 2018’e gelindiğinde, trans gençliğe odaklanan yenilenmiş bir geri tepme başlamıştı. Trans gençliğin sporda rekabet etmesiyle ilgili tartışma, trans çocuğunu destekleyen bir anne ile desteklemeyen bir baba arasında yoğun bir şekilde duyurulan Teksas velayet savaşı gibi ulusal bir boyut kazandı. Amerikan Sivil Özgürlükler Birliği’nde iletişim stratejisti Gillian Branstetter, Özgürlüğü Savunan İttifak ve Aile Araştırma Konseyi gibi transları daha da marjinalleştirmek için çalışan grupların “faturaları basmaya ve eyalet yasa koyucularına tanıtmaya” başladığını söylüyor.

ROGD gazetesi, trans karşıtı fanatikler tarafından finanse edilmedi. Ama tam da kötü niyetli insanların fikirlerini desteklemek için bilimi aradıkları bir zamanda geldi. Branstetter, makalenin “önceden çevrimiçi komplo teorisyenlerinin saçmalıklarını akladığını ve ona ciddi bir bilimsel çalışma benzerliği verdiğini” söylüyor. Littman’ın makalesi yayınlanmamış olsaydı, benzer bir argümanın başka biri tarafından ortaya atılacağına inanıyor. Sınırlamalarına rağmen, büyük ölçüde çevrimiçi yayma yoluyla trans insanlara karşı mücadelede çok önemli bir silah haline geldi. Branstetter, “Böyle bariz bir şekilde kötü niyetli bir çabanın bu kadar ciddiye alınması şaşırtıcı” diyor.

Littman, amacının basitçe “neler olduğunu bulmak” olduğunu söyleyerek bu tanımlamayı açıkça reddediyor. “Bu çok iyi niyetli bir girişimdi” diyor. “Bir insan olarak liberalim; LGBT yanlısıyım. Bir fenomeni kendi gözlerimle gördüm ve araştırdım, bilimsel literatürdekinden farklı olduğunu gördüm.”

Başarının bir nedeni Littman’ın makalesinin bir kısmı, trans çocukların yeni olduğu fikrini doğrulamasıdır. Ancak Johns Hopkins’te tarih doçenti olan Jules Gill-Peterson, Transseksüel Çocuğun Tarihleri, bunun “ampirik olarak doğru olmadığını” söylüyor. Trans çocuklar ana akım medyada daha yeni tartışılmaya başlandı, bu yüzden insanlar daha önce buralarda olmadıklarını varsayıyorlar, diyor, ancak “geçişle ilgili tıbbi teknoloji olduğu sürece geçiş yapan çocuklar var” ve çocuklar sosyal olarak geçiş yapmak – herhangi bir tıbbi veya yasal müdahale olmaksızın farklı bir cinsiyet olarak yaşamak – bundan çok önce.

Birçok trans birey, nasıl tanımlandıkları ile nasıl tanımlandıkları arasında ilk kez bir uyumsuzluk gözlemlediklerinde küçük çocuklardır. Geçiş süreci asla basit değildir, ancak kimliklerinin açıklaması olabilir.