Özgür bir Filistin Hoodie'de dünyanın dört bir yanında | İsrail-Filistin Çatışması
Bu ayın başlarında, annem ve ben Samarkand, Özbekistan'dan iki buçuk saat uzaklıkta Buhara şehrine trene bindik. Tuvalet için sırada beklerken, bir Özbek tren görevlisi, Filistin bayrağı ile siyah ve hem İngilizce hem de Arapça'da “özgür Filistin” kelimeleri ile giydiğim Hoodie'deki zevkini ifade etmek için yaklaştı.
Modifiye İngilizcede sonraki konuşmamız sırasında, genç adam bana İsrail turistleriyle dolu olduğu için trenin yedi vagonundan uzak durmamı tavsiye etti. Kendisi, söz konusu vagondan yeniden atanmasını istemişti, dedi, onlarla başa çıkmak zorunda kalmamak için. Hükümetleri toplu olarak çocukları katletirken insanların kendileriyle nasıl yaşayabileceğini merak etmeye devam etti.
Gerçekten de, 65.000'den fazla Filistinli İsrail'in Gazze Şeridi'nde iki yıldan az bir sürede resmen öldürdüğü – muhtemelen ciddi bir küçümseme – yaklaşık 20.000 kişi çocuk oldu. Bu, kalıcı olarak sakat bırakılan, sakatlanmış ve travma geçirmiş sayısız çocuktan hiçbir şey söylemez.
Buhara'ya gelmeden önce tren görevlisi, sweatshirt tabanlı karşılaşmamızı bir selfie ile belgelememizi önerdi. Fotoğrafta Filistin için başparmak verdi ve sonra annem ve ben yoldaydık.
Bu özel kapüşonun ilk kez dikkat çektiği değildi. Bir önceki hafta İstanbul'daki havaalanındaki güvenlik hattında, ailesiyle seyahat eden Arap bir kadın gömleği fotoğraflamak istedi. Sonra beni okşayan kadın güvenlik görevlisi, Türkçe'de “iyi bir insan” olduğumu bilgilendirdi.
Genellikle kendim hakkında oldukça farklı bir görüşe sahip olarak, bu sonuca nasıl geldiğini sordum ve Filistin'i destekleyen herhangi bir Amerikan vatandaşının otomatik olarak iyi bir insan olduğu söylendi.
Emin olmak için, Birleşik Devletler, İsrail'in soykırımından en eski Başkan Joe Biden altında ve şimdi Donald Trump altında hevesli bir şekilde destekleyerek uluslararası itibarı için fazla bir şey yapmadı. ABD, İsrail öldürme makinesine milyarlarca dolar vermenin yanı sıra, ABD de Gazze'de ateşkes talep eden altı Birleşmiş Millet Güvenlik Konseyi kararlarını veto etmek de dahil olmak üzere geniş kapsamlı diplomatik kapak sağladı.
Eller aşağı, şimdiye kadar özgür Filistin kapüşonunda aldığım en beklenmedik iltifat, ABD Ulaştırma Güvenliği İdaresi (TSA) olan bir ajandan geldi – bu da tam olarak en büyük üne sahip değil – ülkenin başkenti Washington, DC dışındaki Dulles Uluslararası Havaalanı'ndan başka bir şey değil.
Geçen Ekim ayında, bir yıl soykırım gösterisine girdi ve ben Mexico City'ye uçuyordum. Pasaportumu tararken, yaşlı beyaz bir adam olan ajan, gömleğimi sevdiğini ve Gazze'de devam eden dehşeti yaktığını söyledi. Şokta bakarken Filistin ve Diğer Başlıkların Etnik Temizlenmesi'nin yazarı İsrail karşıtı Siyonist tarihçi Ilan Pappe tarafından herhangi bir kitap okumadığımı sormaya devam etti.
Bu, Trump'ın başkanlığı yeniden değerlendirmesinden birkaç ay önce ve Gazze'ye destek ifade eden öğrencileri ve akademisyenleri kaçırarak ve kaybederek soykırıma karşı muhalefeti etkili bir şekilde suçlamaya devam etti.
Serbest Filistin giyim de bana birçok arkadaş da kazandı. Washington'da bana sarılan Sudan insan hakları avukatı-döndürücü-peyiş sürücüsü, Atina havaalanında “Long Live Filistin” yi yorumlayan kadın ve neredeyse komplocu olarak fısıldayan United Airlines uçuş görevlisi vardı.
Giysinin popülaritesinin uçak, tren vb. Birincisi, hayatımın çoğunda hareketsiz oturamamadan çok fazla seyahat etmem. İkincisi, her zaman havaalanlarında donuyorum, bu da beni bir kazak giymem gerekirse, özgür bir Filistin de olabileceğini düşünmemi sağladı.
Ve yine de, sadece bir numaralı kitlesel katliamın ve Gazze'de zorunlu açlıktan bir numaralı açlıktan bana verilen bir pasaport sayesinde, Gazze'nin Filistinlilerinin bir kısmının ortaya çıktığı bir şeylerin bir kısmı sergisine sıkışmış olabildiğimi inkar edilemez derecede gariptir. insanlık tarafından bilinir.
Black Hoodie şu anda resmi seyahat üniformam olarak hizmet veriyor olsa da, ben de maviye sahibim. Ayrıca Filistin bayrağı elbisem, Filistin bayrağı yüz maskesi ve geçen yıl Darien boşluğuna girdiğimde giydiğim iki Filistin futbol gömleğim var – yolsuz bölgenin kötü şöhreti ve uluslararası sığınmacılar için gerçek bir mezarlık haline gelen Panama.
Son yıllarda, yüz binlerce dünyanın sahipleri, sonunda ABD'ye ulaşma umuduyla Darien boşluğunu aşan hayatlarını riske atmak zorunda kaldı. Kendi kısa gazeteciliğim sırasında, Filistin gömleğimi “çok iyi” olarak telaffuz eden ve ormanda bir şeye ihtiyacım olması durumunda yardımlarını sunan Yemen'den iki adamla tanıştım-ABD destekli teröre yabancı değil.
Bu arada, hatırlayabileceğim Filistin Hoodie'ye tek olumsuz geri bildirim, bu yılın Şubat ayında, isimsiz uyuşturucu kartelinin evi olan Meksika'nın kuzeybatı Meksika eyaletindeki Mazatlan şehrinde gerçekleşti. Aynı zamanda, genellikle İspanyolca öğrenmeye zahmet etmeyen ve Meksika'nın daha düşük yaşam maliyetlerinden yararlanmada hiçbir ironi tespit ederken, Trump'ın daha fazla Meksikalıyı etkileyen – bir sürü Meksikalıyı – sadece sınırın dört bir yanına yönlendiren bir dizi arketipik gringo “gurbetçisine” ev sahipliği yapıyor.
Böyle bir gringo karikatürü kapüşonum tarafından kişisel olarak rahatsız edildi ve savaşçı bir şekilde bağırmayı kendi üzerine aldı: “Yani Hamas'ı destekliyor musun?!” Kesinlikle kaba bir şekilde cevap verdim ve Meksikalı arkadaşım ve ben biralarımıza döndüm.
Açıkçası, özgür Filistin sweatshirt'im bir soykırım durdurmayacak. 10 yaşındaki Noor Faraj'ın evine İsrail grevini geri almayacak veya çocuğa iki bacağını geri vermeyecek. Açlıktan ölmüş olan Filistinli yenidoğanları canlandırmayacak.
Ancak hızla cehenneme giden bir dünyada, en azından bazı canlandırıcı anlar için yapılmıştır.
Bu makalede ifade edilen görüşler yazarın kendisidir ve Al Jazeera'nın editoryal duruşunu yansıtmaz.