Meta veri deposunun en eski bölümüne hoş geldiniz

Resmin netleştiği gibi, Origin daha iyi “altın yutaklarına” – altını UO’nun ekonomisinden çekerek enflasyonla mücadele mekanizmalarına – ihtiyacı olduğunu fark etti. Birikmiş servetin vergilendirilmesi, bir abone isyanına neden olurdu. Zengin karakterlere tanrısal silahlar satmak, enflasyonu çözmeye yetecek kadar altını emmiş olabilir, ancak yenilmez sonlandırıcılar sınıfı yaratmış ve oyun dengesini bozmuş olabilir.

Çözüm dahiyaneydi: tamamen kozmetik durum sembolleri. Britannia’nın seçkinleri, küçük bir kale fiyatına neon saç boyası satın alabilir ve vahşi yeşil bir mohawk ile halkı etkileyebilir. Ancak bu önlemler yalnızca yara bandı sağlıyordu – 2010’da altın dolar başına 500.000’di.

Bu zamana kadar, World of Warcraft gibi rakipler, UO oyuncularının çoğunu cezbetmişti. Ancak emsallerinin çoğu kapanmış olsa da Ultima Online, ilk çıkışından çeyrek yüzyıl sonra bile sağlam bir kullanıcı çekirdeğini (belki yaklaşık 20.000) dengeledi ve elinde tutuyor. Onları ne tuttu?

Mevcut aboneler, UO’nun sunduğu kimlik ve yatırım duygusunun rakipsiz olduğunu söylüyor. Kısmen altın havuzları ve genişleme içeriği sayesinde, kostüm ve muhafaza özelleştirme seçeneklerinde çağdaş başlıkları bile geride bırakıyor. Sonuç olarak, oyunun orijinal Rönesans fuarı estetiği daha tuhaf bir şeye doğru sürüklendi. Bugün karada dolaşırken güneş gözlüğü takan gargoyle adamlar ve dev örümceklere binen flüoresan zırhlı ninjalar göreceksiniz. Antika ortaçağ köyleri yerini cafcaflı McMansion’lara bıraktı. Ancak bu kargaşa dolu karmakarışıklık, oyuncular için gerçeğe benzerliği bozsa bile, hepsi bu. onların.

Tasarımcıların, kullanıcıların bir sistemi bozabilecekleri tüm yolları öngörmeleri imkansızdır.

Ancak topluluğu ayakta tutan en büyük etken, birlikte kurdukları ilişkiler ve hatıralardır. Evet, diğer oyunlar daha iyi grafiklere ve daha gösterişli özelliklere sahiptir. Ama çevrimdışı dünyada kıtalarca uzakta yaşayan bir arkadaşınız orakçı balıklı turta için başka nereye uğrayabilir ve Clinton yönetimi sırasında birlikte çaldığınız nadide tabloya hayran olabilir?

Çoğu zaman, bu bağlar son derece kişiseldir – epeyce oyuncu, daha sonra gerçek hayatta ölen ebeveynleri veya arkadaşlarıyla sanal evler inşa etmiştir ve bunları sürdürmek, kaybettikleri insanlara bağlı hissetmenin bir yoludur. Bazıları gerçek hayattaki eşleriyle gece geç saatlerde zindan taramalarında tanıştı. Özetle, Britannia gerçekten bir yer haline geldi ve insanlar, gerçek dünya yerlerine değer vermemizin tüm nedenlerinden dolayı kalıyor.

Nostalji o kadar güçlü ki, bazı Ultima fanatikleri kaynak kodunun tersine mühendisliğini yaptılar ve oyunun ilk günlerinin ruhunu yeniden yakalayan “saf” bir deneyim sunan ücretsiz kaçak sunucular kurdular. Binlerce eski oyuncu onlara akın etti. Hayran yapımı bir hizmet, insanların web tarayıcıları aracılığıyla oynamasına olanak tanır. Başka bir proje, UO’yu sanal gerçekliğe dahil etmeyi amaçlıyor.

Metaverse teknolojileri bu tür dünyaları her zamankinden daha erişilebilir hale getirdiğinden, Britannia’nın bir gün bir tür hac yeri olduğunu hayal etmek kolaydır – simüle edilmiş dünyaların en parlak vaadinin ilk kez yeşerdiği ve en zorlu tuzaklarının ilk kez aşıldığı yer. Bu dünyaların yeni neslini inşa edenler, Ultima Online’ın derslerini öğrense iyi eder.